-
Oscar 2020: Ο Joker, το Κάποτε στο Χόλιγουντ και ο Ιρλανδός ηγούνται των φετινών υποψηφιοτήτων
Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των 92ων βραβείων Όσκαρ με τα φιλμ Joker, Κάποτε στο Χόλιγουντ, Ο Ιρλανδός και 1917 να υπερτερούν των φετινών υποψηφίων. Συγκεκριμένα ο Joker του Tοντ Φίλιπς συγκέντρωσε τις περισσότερες υποψηφιότητες με συνολικά 11, ενώ τα Once Upon a Time in Hollywood, Irishman και 1917 ακολούθησαν με 10 υποψηφιότητες στις βασικές κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου. Οι Μικρές Κυρίες της Γκρέτα Γκέργουικ ακολούθησαν με 6 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας Διασκευασμένου Σεναρίου, Α Γυναικείου ρόλου και β’ γυναικείου για την ερμηνεία της Φλόρεςν Πιού, ενώ ηχηρή ήταν η απουσία η Γκέργουικ από την κατηγορία Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Τα Jojo Rabbit, Ιστορία Γάμου και Παράσιτα ισοφάρισαν τις Μικρές…
-
25α βραβεία Critic Choice: Το Κάποτε στο Χόλιγουντ ανάμεσα στους μεγάλους νικητές
Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση των φετινών Οσκαρικών υποψηφιοτήτων, τα βραβεία της ένωσης κριτικών Critic Choice μας δίνουν μια πρώτη εικόνα για το τι θα ακολουθήσει με τους νικητές της 25ης απονομής. Μεγάλος νικητής της βραδιάς ανακηρύχθηκε ο Κουέντιν Ταραντίνο με το Κάποτε στο Χόλιγουντ, αποσπώντας τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Μπραντ Πιτ και Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης. Ο Χοακίν Φοίνιξ και η Ρενέ Ζελλβέγκερ κέρδισαν τα βραβεία πρωταγωνιστικών ερμηνειών, με την Λόρα Ντέρν να βραβεύεται ως καλύτερη υποστηρικτική ηθοποιός για την ερμηνεία της, στην Ιστορία Γάμου του Νόα Μπάουμπακ. Η Γκρέτα Γκέργουικ βραβεύτηκε με το Critic Choice Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για τις Μικρές Κυρίες,…
-
Όχι «Αγαπημένες», όχι «Καλύτερες» αλλά… Αληθινές – Top 10 Κινηματογραφικών Επιλογών για την Περασμένη Δεκαετία (Μέρος 1ο)
Το 2020 έφτασε, αφήνοντας πίσω όχι μόνο μια ακόμη κινηματογραφική χρονιά αλλά μια ολόκληρη δεκαετία που στιγμάτισε με τον δικό της τρόπο την ιστορία του σύγχρονου κινηματογράφου, αλλά και τις καρδιές κάθε σινεφίλ θεατή, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι κινηματογραφικές λίστες, συνεπώς, είναι μια λογική απόρροια κάθε φαν της μεγάλης οθόνης, που δεν συνοψίζει κινηματογραφικές συμβάσεις, «πρέπει», «αγαπημένα» ή «καλύτερα», αλλά εμπειρίες, βιώματα και συναισθήματα, που προκλήθηκαν στον εκάστοτε συντάκτη από την κινηματογραφική τέχνη, όπως εκείνη πολύ καλά γνωρίζει εδώ και δεκαετίες. Παραθέτω κι εγώ, λοιπόν, μια λίστα με 10 ταινίες που ξεχώρισα την περασμένη δεκαετία και στιγμάτισαν τις κινηματογραφικές μου εμπειρίες με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο. 10. Shame…
-
Ο Ιρλανδός του Martin Scorsese: Μεταμοντέρνος ή Οπισθοδρομικός; – Review
Σκηνοθεσία: Martin Scorsese Την επιστροφή του στη μεγάλη οθόνη μετά το διχαστικό The silence (2017), σημάδεψε ο Martin Scorsese, αυτή τη φορά με το είδος που τον κατέστησε έναν από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες στο κινηματογραφικό στερέωμα, που δεν είναι άλλο από τα gangster movies, που ρίζωσαν στον αμερικάνικο κινηματογράφο αρχές της δεκαετίας του ‘30 και τον ανέδειξαν ακόμα περισσότερο τις δεκαετίες ‘60-‘90. Το γκάνγκστερ, είδος «θεμέλιο» για το Αμερικάνικο όνειρο και την ιδεαλιστική ηρωοποίηση στο αμερικάνικο σινεμά, έχει αποδομηθεί ήδη από την δεκαετία του ’90 για την ουτοπική νοοτροπία του και τρόπο ζωής που προέβαλε, με τα βασικά του χαρακτηριστικά, ωστόσο, να μην παύουν ποτέ να αποτελούν σημεία διατήρησης…
-
Χρυσές Σφαίρες 2020: Αυτές είναι οι 77ες υποψηφιότητες
Ανακοινώθηκαν πριν από λίγη ώρα οι υποψηφιότητες των 77ων Χρυσών Σφαιρών με το Netflix και τις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές του να συγκεντρώνουν συνολικά 17 υποψηφιότητες. Η Ιστορία Γάμου του Νόα Μπάουμπακ συγκέντρωσε 6 συνολικά υποψηφιότητες (τις περισσότερες συνολικά), με τον Ιρλανδό του Μάρτιν Σκορσέζε και το Κάποτε στο Χόλιγουντ του Κουέντιν Ταραντίνο να ακολουθούν με 5. Ο Τζόκερ του Τοντ Φίλιπς ακολούθησε με 4 υποψηφιότητες στις βασικές κατηγορίες, ενώ η ταινία Οι Δύο Πάπες του Φερνάντο Μεϊρέγιες έκανε την απρόβλεπτη εμφάνισή της σε 4 συνολικά κατηγορίες. Η Βόμβα χάρισε στις πρωταγωνίστριες της, Σαρλίζ Θερόν και Μάργκο Ρόμπι, υποψηφιότητες για τις ερμηνείες τους, και οι Μικρές Κυρίες της Γκρέτα Γκέργουικ προτάθηκαν σε δύο κατηγορίες για την ερμηνεία της Σίρσα Ρόναν και τη μουσική του Αλεξάντρ Ντεσπλά. Στις τηλεοπτικές…
-
Joker: Αντι-ήρωας & Επαναστάτης ή Ήρωας & Συμβατικός? – Review
Σκηνοθεσία: Todd Phillips H στιγμή που ο πολυαναμενόμενος, σκοτεινός Joker θα ξεδιπλώσει το μυστηριώδες παρελθόν του στη μεγάλη οθόνη επιτέλους έφτασε, με τον χαρακτήρα του Todd Phillips να υπόσχεται πιο πολύ ένα ψυχογράφημα του αγαπημένου αντιήρωα της DC, τοποθετημένο στο super hero κόσμο των κόμικ, παρά μια ακόμα ταινία δράσης για τις «καλές» και «κακές» φιγούρες του ανθρώπινου κόσμου. Τοποθετημένος στο μαύρο και μισάνθρωπο σύμπαν κοινωνικού χάους της DC, γεννιέται ο Joker, ως παράγωγο της βίας και της κοινωνικής ανηθικότητας που εκφράζει τον περίγυρό του, κυνηγώντας, ως καθαρά ανθρώπινο ον, ενσωμάτωση κι αποδοχή. Είναι εκ γενετής «διαφορετικός», σε έναν κόσμο που το διαφορετικό όχι μόνο περιθωριοποιείται, αλλά περιορίζεται με τον…
-
Folk Horror και Σύγχρονος Φεμινισμός στο “Midsommar” του Ari Aster – Review
Σκηνοθεσία: Ari Aster Με αυτοαναφορική αρχή αλλά κινούμενος σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια από την περσινή του Διαδοχή, ο Ari Aster παρέμεινε στο αγαπημένο του είδος, πάντα με την πιο εναλλακτική και προσωπική οπτική του, δημιουργώντας ένα horror movie γνήσιου, σύγχρονου κινηματογράφου. Συνδυάζοντας ιδέες από μια επίκαιρη πραγματικότητα ενταγμένες σε ένα παραμύθι λαογραφικών στοιχείων και θρησκευτικής κουλτούρας, το Midsommar συνιστά μια εφιαλτική αλληγορία, έτοιμη να υπνωτίσει τον θεατή και να τον παρασύρει στις τελετές της. Οι άξονες του φιλμ γίνονται εμφανέστατοι από το πρώτο κιόλας τέταρτο, καθιστώντας σαφές ότι ο Ari Aster δεν κατασκευάζει έναν κόσμο απόλυτα μυθοπλαστικό κι auterιστικό, αλλά ιδιοποιείται προβλήματα απλών, καθημερινών ανθρώπων, χρησιμοποιώντας ως μέσο παγανιστικά τελετουργικά…
-
Εκεί που ο Οιδίποδας Συναντά τη Στέλλα και τη Στρέλλα
«Όταν το ελληνικό σινεμά αναγνωρίζει τις ρίζες του, μπορεί να δημιουργήσει σπουδαίες ταινίες». Η άποψη αυτή είναι αυταπόδεικτη αν αναλογιστεί κανείς τις ρίζες της Στέλλας του Μιχάλη Κακογιάννη ή της Ευδοκίας του Αλέξη Δαμιανού, αλλά και όλων των σπουδαίων Ελληνίδων γυναικών που έφτασαν να αποτελούν σημείο αναφοράς για τις σύγχρονες μεγάλες κυρίες του ελληνικού σινεμά, όπως η Στρέλλα του Πάνου Κούτρα. Η αρχαία τραγωδία, ένα σήμα κατατεθέν για την ελληνική κουλτούρα και πηγή έμπνευσης δημιουργημάτων για την παγκόσμια, πλέον, τέχνη, είναι ικανή να διαμορφώνει, παραλλάσσει και υποστηρίζει κινηματογραφικούς ήρωες κάθε γενιάς, είτε υπακούοντας απόλυτα στις αρχές και τη δομή που τη διέπουν, είτε συνεισφέροντας σε ανθρώπινο επίπεδο, προσφέροντας τους υπέροχους…
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει
Πρώτο trailer για τις Μικρές Κυρίες της Greta Gerwig με τις Saoirse Ronan, Emma Watson, Laura Dern, Meryl Streep και Timothee Chalamet.
Μια Κοντινή Ματιά στο Closer του Mike Nichols – Review
BAFTA 2019/Οι νικητές: Λάνθιμος και The Favourite σαρώνουν με 7 νίκες ενώ ο Cuaron ακολουθεί
-
Πρώτο trailer για τις Μικρές Κυρίες της Greta Gerwig με τις Saoirse Ronan, Emma Watson, Laura Dern, Meryl Streep και Timothee Chalamet.
Οι Meg, Beth, Amy και Jo ζωντανεύουν για ακόμη μια φορά από τις σελίδες του Little Women και τη σκηνοθετική ματιά της υποψήφιας για Όσκαρ Greta Gerwig (Frances Ha, Lady Bird). Οι Μικρές Κυρίες της Λουίζα Μέι Άλκοτ είναι εδώ για ακόμη μια φορά και ετοιμάζονται να απολαύσουν την 8η κινηματογραφική τους μεταφορά, ενώ το πρώτο επίσημο trailer μόλις κυκλοφόρησε και υπόσχεται να μας δώσει μια ενδοσκοπική ματιά του κλασικού μυθιστορήματος που ακολουθεί τις ζωές των τεσσάρων αδελφών March, στον απόηχο του Αμερικάνικου εμφυλίου πολέμου, στην Μασαχουσέτη του 1860. H Greta Gerwig μόλις πέρυσι αποφάσισε να διασκευάσει με το δικό της μοναδικό τρόπο το κλασικό αριστούργημα της Λουίζα Μέι Άλκοτ,…
-
Πόνος και Δόξα ή “H Προσωπογραφία του Εαυτού μου” από τον Pedro Almodovar – Review
Σκηνοθεσία: Pedro Almodovar Η επιστροφή του Pedro Almodovar μετά την Julietta του με το βαθιά προσωπικό κι αυτοαναφορικό Dolor y Gloria (Pain and glory), σηματοδότησε το τέλος μιας, κατά πολλούς, μέτριας κινηματογραφικής περιόδου του μεγάλου σκηνοθέτη, με ένα έργο που έφερε πινελιές από το σινεμά του πριν και μέχρι το Volver (2005), θυμίζοντας τις παλιές ένδοξες στιγμές του. Χαμένες αγάπες, μητέρες και ένα πολύ ευαίσθητο και προσωπικό σινεμά υπόσχεται ο Pedro Almodovar με τη νέα του ταινία, με μια συνταγή ιδιαίτερα έξυπνη και συνάμα προσωπική. Όπως στις περισσότερες ταινίες του «αλμοδοβαρικού σύμπαντος» δεν χρειάζονται γεγονότα επί γεγονότων και περίπλοκες ιδέες για να καθορίσουν το πλαίσιο δράσης των ηρώων του φιλμ.…
The City of Arts
